Aangekomen in Montenegro. Pfiew warm. Na een autorit van Manderscheid tot Hadosje (Slovenië) waar we sliepen in 35 graden. Lees smolten en deze ochtend genoten van een Sloveens ontbijt. Eitjes tot groot jolijt van de kids en brood waar mama achteraf een verdacht groene vlek op zag. Honger was direct over. We hebben meer dorst dan honger eerlijk gezegd. Daarna een autorit van 780 km door Slovenië, Kroatië stukje Bosnië en dan weer Kroatië om dan over te steken naar Montenegro. De eerste indruk was positief. Om na 9 uur aan te komen in een mooi basic huisje waren we zeer blij met een douche. We zijn daarna naar de stad gereden om te eten. Het is hier niet duur op met vijf te gaan eten. Drie rondes drank en voor ieder buikje een pizza of pasta waar we nog geen 40 euro voor betaalden. We zullen ons hier meer culinair laten verwennen denk ik. Om 21 u beginnen de locals hier weer te leven. Drinken kopen in een lokale Delhaize is ook een avontuur. De kassierster vertelde manlief dat je geen bier kunt kopen als je geen leeggoed hebt. Ja hoe kun je dan leeggoed bekomen? Dan maar plastic fles van 2 liter 🍻. Hilariteit alom bij de kassierster want wij verstaan geen Montenegrijnse taal en zij geen Brugs ☺️. Wat ze hier wel zot van zijn dat zijn onze spruiten hun blonde haren.
Warme groeten
dewereldvolgenssofie 